เมื่อเชื้อเอชไปวีได้เข้ามาทำลายชีวิตของคุณไปแล้ว ความสิ้นหวังในจิตใจก็เป็นสิ่งสำคัญที่เกิดขึ้นมาแทนที่ในความรู้สึกที่ดีในทันที

‘เพราะอะไรเราจึงโชคร้ายขนาดนี้’

‘ถ้าวันนั้นเราไม่…ก็คงจะไม่เป็นแบบนี้สินะ’

‘เพราะคุณคนเดียว ชีวิตฉันจึงต้องพบจุดจบแบบนี้’

‘อยู่ไปก็มีแต่คนรังเกียจ ขอจากโลกนี้ไปซะตั้งแต่ตอนนี้คงดีกว่า’

            นี่เป็นเพียงเสียงส่วนหนึ่งที่ผู้ติดเชื้อเอดส์ร้องเรียกขอความเห็นใจจากคนปกติทั่วไป แต่เพียงแค่การตัดพ้อต่อชะตาชีวิตหรือรอคอยความตาย คงจะไม่ใช่วิธีการที่ถูกต้องเสียเท่าไร ที่จะทำให้คุณพบเจอกับความสุขในชีวิตหรือสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อย่างยาวนาน “กำลังใจ” เท่านั้นที่จะเป็นเหมือนแรงขับเคลื่อนที่ช่วยให้คุณสามารถต่อสู้กับโรคร้ายโรคนี้ต่อไปได้ และเมื่อวันหนึ่งที่คุณสะสมกำลังใจได้เต็มกระปุก เมื่อนั้นเองที่คุณจะได้พบกับความสุขที่คุณรอคอยอย่างแท้จริง

การสร้าง “กำลังใจ” ในผู้ป่วยที่ติดเชื้อเอชไอวี ไม่ใช่สิ่งที่ยากจนเกินไปขอเพียงแค่คุณลองปฏิบัติตามวิธีการดังต่อไปนี้ ก็น่าจะช่วยให้คุณสามารคเรียกกำลังใจให้กลับมาได้อีกครั้ง และทำให้คุณสามารถยืนบนลำแข้งของตนเองได้อย่างมั่นคง โดยไม่ต้องหวังให้ใครมาเห็นใจเมื่ออย่างที่แล้วมา

อ่านเพิ่มเติม →

หลายคนมักเรียกผู้ติดเชื้อ HIV ว่า ติดเอดส์ ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ที่ถูกต้องคือ ติดเชื้อเอชไอวี สิ่งที่เราต้องทำความเข้าใจเป็นอันดับแรกคือเอดส์กับเอชไอวีต่างกันอย่างไร?

เอชไอวี คือ เชื้อไวรัส ที่เป็นสาเหตุนำไปสู่ โรคเอดส์ (AIDS) ส่วนใหญ่คนที่ติดเชื้อเอชไอวีมักไม่มีอาการป่วย

เอดส์ (AIDS) คือ ชื่อที่ใช้เรียกกลุ่มโรคที่เป็นผลมาจากเชื้อเอชไอวี โดยเชื้อเอชไอวีจะเข้าไปทำลายระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย ทำให้ร่างกายไม่สามารถต่อสู้กับเชื้อโรคแทรกซ้อนอื่นๆได้

โรคแทรกซ้อนจากเอดส์นั้น ไม่ได้หมายความว่าคุณจะต้องเสียชีวิตเพราะหลายๆ โรค เราก็สามารถอยู่และจัดการกับมันได้เช่นกัน ด้วยการรักษาและการทานยาต้านไวรัส จะทำให้ภูมิคุ้มกันของร่างกายแข็งแกร่งขึ้น

เชื้อเอชไอวีพบได้ที่ไหนบ้าง?
สารคัดหลั่งหรือน้ำทุกชนิดที่ออกจากร่างกายมีเชื้อเอชไอวีมากน้อยต่างกัน
ที่มีเชื้อปริมาณมาก : เลือด, น้ำจากช่องคลอด, ตกขาว, น้ำจากเลือดประจำเดือน, น้ำนมแม่
ที่มีเชื้อปริมาณน้อย : น้ำตา, น้ำลาย, น้ำมูก, เสมหะ
แทบจะไม่มีเชื้อ : อุจจาระ, ปัสสาวะ, เหงื่อ

ทำไมน้ำสารคัดหลั่งต่างๆจึงมีปริมาณไวรัสไม่เท่ากัน?

ไวรัสเอชไอวีชอบเม็ดเลือดขาวในกระแสเลือดเพื่อแบ่งตัวและเจริญเติบโต ดังนั้นน้ำสารคัดหลั่งใดที่มีเม็ดเลือดขาวหรือเลือดเข้าไปเกี่ยวข้องจึงมีไวรัสมาก เช่น เลือด, น้ำจากช่องคลอด, ตกขาว, ประจำเดือน, น้ำหนอง, ในทางตรงข้ามน้ำใดไม่มีเลือด หรือไม่มีเม็ดเลือดขาวปะปนก็จะมีปริมาณไวรัสเอชไอวีน้อย เช่น ปัสสาวะ, อุจจาระ และเหงื่อ เป็นต้น

เชื้อเอชไอวีอยู่นอกร่างกาย อยู่นานแค่ไหน?

เชื้อเอชไอวีร้ายก็จริงแต่ใจเสาะครับ ไม่สามารถทนต่อสภาวะแวดล้อมภายนอกได้ โดยทั่วไปมันจะอยู่ได้เป็นชั่วโมงหรือแค่ไม่เกินวัน ทั้งนี้อยู่ที่สิ่งแวดล้อม ถ้าถูกความร้อน ความแห้ง กรดด่างหรือแสงแดดก็ง่อยแล้ว แต่ถ้าได้ที่เหมาะสมๆ มีความชื้นดีๆ หรือห้องแอร์ที่เย็นจัด (ราวๆ 20 องศาเซลเซียส) ก็อยู่ได้ หลายวันแต่ไม่ถึงสัปดาห์

เชื้อเอชไอวีอยู่ในร่างกายสัตว์อื่นได้หรือไม่?

มีคนกับลิงบางชนิดเท่านั้นที่เชื้อเอชไอวีจะมีชีวิตอยู่ได้ เชื้อเอชไอวีไม่สามารถจะมีชีวิตอยู่ในสัตว์อื่น เช่น สุนัข,แมว,วัว,ควายหรือแม้แต่ยุง เชื้อก็จะตายภายในเวลาไม่นานนัก ดังนั้นยุงที่มาดูดเลือดคนมีเชื้อเอดส์ เชื้อก็จะตาย เชื้อในตัวยุงไม่สามารถติดต่อไปยังคนอื่นที่ถูกยุงกัดได้

อ่านเพิ่มเติม →